Norweski Geirangerfjord
Fiord (nor. fjord) - głęboka zatoka pochodzenia lodowcowego o stromych brzegach. Powstaje po zalaniu żłobów i dolin polodowcowych przez wodę.
Fiordy stanowią charakterystyczny element peryglacjalnego krajobrazu wybrzeży Norwegii, Szkocji, Grenlandii, Islandii, Nowej Zelandii, półwyspu Labrador, chilijskiej Patagonii oraz Alaski.
Termin „fiord” pochodzi z protoskandynawskiego fjrðr, co oznacza zbiornik wodny "podobny do jeziora"[1]. Jest to jedyne w języku polskim zapożyczenie z norweskiego.
Naj[]
- najdłuższy fiord: grenlandzki Scoresbysund (350 km)
- najgłębszy fiord: Skelton Inlet na Antarktyce (1933 m) oraz norweski Sognefjord (1308 m)
Fiordy[]
<places category="Fiordy" height=500 />
