<place lat="62.10708290" lon="-7.59747450" width=300 zoom=9 />
Mykines (czyt. myczynes) - najbardziej na zachód wysunięta wyspa archipelagu Wysp Owczych. Na wyspie o powierzchni 10 km² mieszka obecnie jedynie 11 osób.
Z geologicznego punktu widzenia wyspa należy do najstarszej (obok Suðuroy) części archipelagu - uformowała ją seria erupcji wulkanicznych ok. 60 mln lat temu[2].
Warto zobaczyć[]
- osada Mykines
- jedyna osada na wyspie, z 40 domostw zamieszkanych przez cały rok jest jedynie sześć[3]
- kolonia maskonurów i głuptaków
- latarnia na wysepce Mykineshólmur
- Mykines łączy z Mykineshólmur 40-metrowa kładka. Latarnię zbudowano w roku 1909[3].
Słynni mieszkańcy[]
- Samal Joensen-Mikines
- Farerski malarz urodziny na Mykines w roku 1906. W budynku, który obecnie pełni funkcję pensjonatu Kristianshus znajdowało się jego atelier[3].
Dojazd[]
Na wyspę można dotrzeć promem z miejscowości Sørvagur na Vágar[4] (codziennie dwa rejsy, zsynchronizowane z autobusem z / do Tórshavn[5]) oraz helikopterem linii Atlantic Airways (cztery międzylądowania w tygodniu, jeden dodatkowy w sezonie letnim)[6].
Geneza nazwy[]
Przypuszcza się, że nazwa wyspy pochodzi od celtyckiego zwrotu Muc-innis, czyli Wyspa Świń. Nazwa ta bywa jednak tłumaczona także jako Cypel Odchodów lub Wyspa Komarów (od duńskiego myg - komar, na wyspie spotkać można maleńkich przedstawicieli tego gatunku osiągających do 2 mm długości)[7].
Ciekawostki[]
- W roku 1925 populacja Mykines wynosiła rekordowe 179 osób. Na wyspie działała szkoła, do której uczęszczało 25 uczniów[8].
- Z uwagi na farerską pogodę oraz oddalenie wyspy od reszty archipelagu jest ona często odcięta od świata. W pierwszej połowie lat 80. XX wieku pewnego roku wyspa była odcięta od świata na 68 dni (rekord "wczechczasów" wynosi 72 dni[9]). Od czasu uruchomienia regularnych połączeń helikopterowych w roku 1983 rekord ten wynosi 10 dni[8]. Stąd też nie zaleca się planowania wizyty na tej przepięknej wyspie na ostatni dzień pobytu na Farojach[3].
- Co roku 25 stycznia mieszkańcy Mykines tradycyjnie witają głuptaki powracające na wyspę. Mieszkanki machają białymi husteczkami. Dzień kończą wieczorne tańce[10]
- Siadając na kamieniu, aby odpocząć przez chwilę w trakcie wizyty na Mykines, i podziwiając roztaczający się wokół wyspy błękit morza łatwo popaść w nastrój przebywania na końcu świata. I nie będzie to wrażenie bezpodstawne - patrząc wzdłuż osi Mykineshólmur najbliższym lądem są Karaiby oddalone o 4000 km[11].
Galeria[]
Źródła[]
- ↑ skardenni.dk - Pól Skarðenni
- ↑ - The geology of Mykines
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 mykines.info - Mykines today
- ↑ ssl.fo - rozkład linii promowej 36
- ↑ ssl.fo - rozkład linii autobusowej 300
- ↑ atlantic.fo - rozkład lotów helikopterów
- ↑ About Mykines
- ↑ 8,0 8,1 havnar.blogspot.com - Efemeryzmy i okruchy mikrokosmosu Mykines
- ↑ mykines.info - Mykines isolated
- ↑ mykines.info - All the year round on Mykines (and the Faroes)
- ↑ mykines.info - The landing-place on Mykines